donderdag 28 januari 2016

Zeg maar gewoon speciaal!

Ik wilde dit stuk eigenlijk beginnen met de betekenis van ‘homo’  maar toen ik dit deze betekenis probeerde op te zoeken kwamen hier een hoop verschillende betekenissen naar voren.
‘de homo’ zelfst.naamw. (m.) Uitspraak:   [ˈhomo] Verbuigingen:   homo|'s (meerv.) man die zich seksueel tot mannen voelt aangetrokken. Maar ook kwam hier een betekenis naar voren die meer mijn voorkeur had: [geslacht] – ‘De mens (Homo)’ is een geslacht van de mensachtige (Hominidae). De moderne mens (Homo sapiens) is de enige nog levende soort van dit geslacht.
De tweede betekenis vind is passender bij dit woord, aangezien je als ‘homo’ ook gewoon en vooral een normaal mens bent. Vaak worden homo’s bestempeld als  ‘anders’, maar wat is anders?

                Ikzelf val ook op mannen/ jongens maar ik ben gewoon een mens van vlees en bloed. Ik heb een normaal lichaam met een romp, armen, benen en een hoofd. Ook doe ik net als ieder ‘ander’ en ‘normaal’ mens hele normalen dingen. Ik studeer, ik werk, heb vrienden, ga uit en voer dezelfde algemene levensbehoeften uit. Oké, het klopt dat ik afwijk in dat opzicht dat ik samen met een jongen of een man zou willen en kunnen zijn. Om heel eerlijk te zijn wil ik dat niet anders noemen maar eerder: speciaal. Ik kan hier lang en breed over blijven vertellen maar toch blijft het een onderwerp waar mensen speciale (wat ik eerder al vermeldde) gedachten bij hebben.

                Ikzelf hou totaal niet van mensen die in vakjes of doosjes denken, hoe je het dan ook wilt noemen. Stereotype en alle homo’s zijn het zelfde, nee totaal niet. Net als iedere ‘hetero’  is iedere homo ook anders. Weet je wat ik het leukste vind? Mensen denken vaak dat je op iedere homo of mogelijke homo valt. Stel je voor: ik ben aan het werken of ik ben ergens een drankje aan het doen en er komt een jongen langs die nogal ‘homo-achtig’ uitziet of zich zo gedraagt. Het eerste wat de persoon die naast me staat of bij me in de buurt is: naar mij kijken, lachen en vervolgens vragen of dat niks voor me is? Draai nu de rollen eens om. Stel je voor ik zou dat bij ieder ‘heteropersoon’ doen? Wat ik wil zeggen: als hetero val je ook niet allemaal op iedereen en alles wat je ziet en heb je ook voorkeuren wat je leuk en niet leuk vind. Verassing: ook bij homo’s is dit het geval en hebben ieder een eigen smaak wat ze wel en niet leuk vinden. Stel je voor dat iedereen op hetzelfde type viel, dat waren er nog wat meer ruzies in de wereld.

                Een andere vraag die nogal vaak aan mij wordt gevraagd is: ‘’hoe ben je erachter gekomen dat je……  hè? en wat vonden je ouders ervan? Nou, hoe ben ik erachter komen? Ik vind het opzicht best een moeilijke vraag. Ik heb eigenlijk geen idee, het is niet dat je Google opent en even intypt: homo-test en zo even gaat bepalen of je homo of hetero bent alsof je gaat kijken welke kleur schoenen beter bij je ogen staan. Nee, het is meer een gevoel. Een gevoel wat best lastig te beschrijven is. En ik vind het best lastig om de juiste beschrijving te vinden en heb er lang over nagedacht maar heb nog steeds niet de juiste woorden gevonden. Ken je dat gevoel dat als je op vakantie gaat en je hebt al je spullen bij elkaar gepakt. Vervolgens ga je kijken of je alles hebt om te checken of je écht alles hebt. En ja, je hebt alles. Maar toch heb je het gevoel dat je nog iets vergeet. Laten we het daar mee vergelijken. Maar ook kun je het vergelijken met een ijskraam; Je hebt  maar 1 euro bij je. Net genoeg voor één bolletje ijs maar je twijfelt tussen een bolletje aardbei en een bolletje chocolade ijs. Uiteindelijk kies je voor de aardbei en terwijl je het eerste hapje van het bolletje aardbeien ijs pakt denk je: had ik niet toch liever de chocolade gehad? Ja, moeilijke keuzes maken hoort erbij, ook al vind ik ‘keuze maken’ niet het goede woord want je maakt geen keuze of je homo, hetero of biseksueel bent. Wel maak je een keuze: kom ik ervoor uit of niet? Wat betreft je ouders: Zolang ze van je houden zullen ze altijd achter je blijven staan, bij welke keuze je ook maakt in je leven. Dit is een ding die ik zeker weet, uit eigen ervaring. Dit geld niet alleen voor je ouders maar ook voor je vrienden en familie.

                Dan als laatste hebben we nog het fenomeen dat mensen na je ‘’coming out’’  het woord homo niet meer durven te zeggen in jou bijzijn. Ge-wel-dig vind ik dit heel eerlijk gezegd. We weten allemaal dat ‘homo’ vaak genoeg als scheldwoord word gebruikt. Zodra mensen weten dat je homo bent gaat het in plaats van: ‘’Hé homo’’ of ‘’kijk die homo daar’’ Naar: ‘’Hé Ho…’’ en ‘’kijk die h..….’’. Ik ben dan meestal degene die als eerste begint te lachten en als hardste schreeuw: homo!
               

Voor nu genoeg erover gepraat en laten we het maar gewoon speciaal noemen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten